Απο τα πιο δύσκολα brevet μέχρι το επόμενο είναι πλέον ιστορία.
Η περιπέτεια ξεκίνησε την Παρασκευή στις 18.30 και τελείωσε για μένα την Κυριακή το πρωί στις 05.00
Ραφαιλακης,εγώ και άλλοι 50 ποδηλατες ξεκινήσαμε απο την Ελευσίνα για τον άθλο των 600 χιλιομέτρων,φτάνοντας στο Ναυπλιο ο Ραφαιλακης εγκαταλείπει την προσπάθεια γιατί κάτι μέσα του έλεγε να σταματήσει και έκανε πολύ καλά,δεν βγαίνουν 600 χιλιόμετρα αν δεν το θέλεις πραγματικά,αν δεν το έχεις πιστέψει.
Συνεχίζω μετά το Ναυπλιο με τον Εκτωρα και το γκρουπ των friends,αλλά κάπου στα μισά προς το Λεωνιδιο τους χάνουμε και έτσι φτάνουμε μόνοι στο δεύτερο κοντρόλ.
Μετά απο σύντομο διάλυμα για φαγητό και τροφοδοσία ξεκιναω αυτή την φορά με άλλο γκρουπ γιατί ο Εκτωρας είχε φύγει νωρίτερα, απο ένα σημείο και μετά φτάνω ξανά στο Ναυπλιο μόνος όπου συνανταω τους αδελφούς Πετροπουλους και αποφασίζω να συνεχίσω μαζί τους,γιατί 300 χιλιόμετρα δεν βγαίνουν με μοναξιά,μπουγατσα,εσπρεσσο και έτοιμοι για τα πιο δύσκολα 200 χιλιόμετρα που έχω κάνει.
Η διαδρομή Ναυπλιο-Λυγουριο δεν κρύβει εκπλήξεις και σχετικά εύκολα φτάνουμε Αρχαία Επίδαυρο, εκεί αρχίζουν τα ωραία,
Γαλατας-θερμισια ότι πιο δύσκολο έχω κάνει μέχρι τώρα ένας ατελειωτος τοίχος που μας εξοντωσε, 3 κοντρόλ σχετικά γρήγορο και επιστροφή προς τα πίσω, η αλήθεια είναι ότι η επιστροφή μας φάνηκε πιο εύκολη !!
Φτάνουμε στο Ναυπλιο και η ώρα είναι 20.30 σφραγιζουμε (το κοντρόλ έκανε η γυναίκα του Κοκκαλιαρη,ευχαριστούμε) και μια καταπληκτική μακαροναδα στα goodys μας φέρνει το στομάχι σε λίγο καλύτερη κατάσταση .
Αυτη τη φορά η στάση ήταν αρκετά μεγάλη,είχαμε κλείσει 26 ώρες πάνω στο ποδήλατο και έπρεπε να ξεκουραστουμε λίγο,125 χιλιόμετρα μας χώριζαν απο τον θρίαμβο η την απόλυτη καταστροφή .
Κατα τις 22.00 ξεκινάμε για το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής η ευθεία απο Ναυπλιο μέχρι και Άργος δεν τελείωνε με τίποτα και είχαμε ακόμα μια ανηφόρα μέχρι τα δερνενακια,Καλη κατηφόρα μέχρι Αγ.βασίλειο,Σολωμος,Χολιομοδι και η Κόρινθος φωτισμένη φάνηκε μπροστά μας,στάση στο Ισθμο για ανεφοδιασμό,εκεί ξαναβρησκουμε την παρέα του vagtas και Εκτωρα,2 καλαμακια και μια πατάτες ήρθαν και κάθισαν βάλσαμο στο στομάχι.
55 τελευταία χιλιόμετρα και το θαύμα είναι ακόμα πιο κοντά, Αγ.Θεόδωροι,Κινετα μια ανηφόρα στην κακιά Σκάλα και να φτάνεις στα Μέγαρα,περνεις κουράγιο έχει μείνει μόνο η ουρά,δυο στροφουλες μετα το Νεράκι και να η Ελευσίνα είναι εκεί σε περιμένει,το ρολόι δείχνει 05.15 ο ήχος απο την εξατμηση του Leon φτάνει στα αυτιά μου ένα μεγάλο χαμόγελο απο τον ήρωα Αλέκο που περιμένει υπονετικα στο παγκακι του τερματισμού και ναι έχουμε τερματίσει.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα αδέλφια Πετροπουλους για την συντροφιά όλα αυτά τα δύσκολα χιλιόμετρα,στα παιδιά που έκαναν κοντρόλ,στον Χάρη για ακόμη μια φορά.
