Γυρίσαμε, χαρούμενοι και περήφανοι που τερματίσαμε ένα brevet γεμάτο προκλήσεις και δυσκολίες.
Με εξαίρεση το φίλο Γιάννη (Θεανόπουλο) που - σοφά - επέλεξε να σταματήσει για να μην πάθει κάτι χειρότερο από το λιοπύρι και τον Κώστα που - συγκινητικά - επέλεξε να κάνει παρέα στο φίλο του, παρόλο που ο ίδιος θα μπορούσε να συνεχίσει, οι υπόλοιποι φτάσαμε στον τερματισμό μετά από 200 δύσκολα χιλιόμετρα.
Πρόκληση για μένα ο οδήγηση - πρακτικά - με ένα χέρι για 160 χλμ. μετά την πτώση που είχα, η ψυχολογική μάχη εναντίον της εγκατάλειψης, η μάχη με την ηλίαση στην ανηφόρα της Αγίας Άννας. Οι προσωπικές μου εμπειρίες, καταγεγραμμένες με λεπτομέρειες, εδώ.
Από εδώ, θα απευθύνω για μια ακόμα φορά τις ευχαριστίες όλων μας προς τα παιδιά της Θήβας για την καταπληκτική διοργάνωση και θα αφήσω το "βήμα" των σχολίων για τις εντυπώσεις των υπολοίπων!
Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ και ένα ακόμα πιο μεγάλο μπράβο στα παιδιά για τον ζήλο και την άψογη διοργάνωση μπράβο
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρώτο μισό σβέλτο. Το δεύτερο μισό, με περιλαμβανόμενη την τύπου γολγοθά ανάβαση αγίας άννας και τη μονότονη επιστροφή στη θήβα, αποτέλεσε δοκιμασία, με "αποκορύφωμα" την ανάβαση, βέβαια, που μου φάνηκε οριακή. Ίσως λόγω ζέστης. Σαν "από μηχανής Θεός", ο φίλος με το berlingo ή kangoo εμφανίστηκε τη σωστή στιγμή για μου προσφέρει ζωογόνο νερό και μία πληροφορία για τη συνέχεια της ανηφόρας που πραγματικά με βοήθησε. Αρνήθηκα να περπατήσω στην αγία άννα, παρ'ό,τι έξυπνα και σωστά κάποια παιδιά το έκαναν, αλλά χαιρόμουν να τους βλέπω και να μου θυμίζουν ότι δεν ήμουν μόνος μου, εγώ και τα φίδια.. (πολλά φίδια στην άσφαλτο και παραδίπλα, πατημένα και ζωντανά, άρχισα να μην την παλεύω βλέποντάς τα). Συγχαρητήρια και ευχαριστίες στα παιδιά της διοργάνωσης, ήταν σωστοί στη δουλειά τους και φιλικοί. Θέλω να βλέπω στην άσφαλτο βελάκια και να μην ανοίγω roadbook, όπως εχτές και στη λάρισα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι, εννοείται, ευχαριστώ και το φίλο μου το Στράτο, που μαζί βγάλαμε το δεύτερο και δυσκολότερο μισό.
@κλέους: πόση ώρα έμεινες στο δεύτερο κοντρόλ;
@φράνκι: αν και σου τα έγραψα, νίκησες το δαίμονα εχτές. Μπράβο.
Συγχαρητήρια σε όλους...καταρχάς και Φράνκι περαστικά...το θέμα με το χέρι και την κατάβαση οφείλω να ομολογήσω πώς πέρα από επίπονο θα ήταν και επικίνδυνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα πάντως να μάθω λεπτομέρειες για την ανάβαση και μπορώ να σας πω πώς αν υπάρχει ένας λόγος που στεναχωρήθηκα ήταν αυτός...
Παρ'όλα αυτά η απόφαση ήταν σωστή γιατί ο Γιάννης ούτε τα χιλιόμετρα στα πόδια είχε βάλει και δεν είχε καταπονηθεί και δοκιμαστεί σε κάτι αντίστοιχο...ήμουν σίγουρος πώς προλάβαμε την ηλίαση στο τσακ...γιατί μέχρι και το κρυφό κοντρόλ είχαμε ήδη σταματήσει άλλες 2 φορές και έβρεχε επίμονα το κεφάλι του...
@Cosmo το έγραψα και στο forum...όταν έφευγες...και σε έβλεπα ζήλεψα γιατί ήθελα να το πηγαίναμε μαζί δυνατά...δε πειράζει όμως προέχει η υγεία και έχουμε και τη Σπαρτακιάδα μπροστά μας...
εγώ προσωπικά με το πέρας του Ιουνίου θα το χαλαρώσω λίγο...για μπάνια και ξεκούραση για να αρχίσουμε τις μπαταρίες να τις γεμίζουμε από Σεπτέμβρη μεριά...
Δυστυχώς το brevet που με έβαλε στα πράγματα πέρσι της Λάρισας και είναι μέχρι στιγμής το αγαπημένο μου...λόγω γάμου (ήμαρτον) κολλητού θα το παρακολουθήσω από τις οθόνες του υπολογιστή.
Καλή συνέχεια σε όλους με υγεία
Για το φρενάρισμα: Δεν αισθάνθηκα κίνδυνο, αφού μπορούσα να φρενάρω κανονικά όταν κρατούσα από τα drops (που είναι και το πιο σωστό στις καταβάσεις). Βέβαια όταν κρατούσα από τις μανέτες, δεν μπορούσα να φρενάρω (ούτε καν να αλλάξω γρανάζι...). Αποτέλεσμα: ήμουν συνέχεια στα drops και κάποια στιγμή την "άκουσαν" λίγο οι ραχιαίοι μου, αλλά ΟΚ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την ανάβαση: Έχει το μήκος της Χασιάς (12+ χλμ.) αλλά είναι πιο απότομη. Έχει λίγα σημεία για ξεκούραση (δηλ. ~ 4-5%) και αυτά προς το τέλος της. Το χειρότερο είναι ότι είναι "κρανίόυ τόπος", έκθετος στον ήλιο το καλοκαίρι (ούτε μια σκια!) και στους ανέμους το χειμώνα. Δεν είναι κάτι τρομερό, αλλά θέλει τον τρόπο της (ειδικά μετά από 130 χλμ. και με 40οC!).
Για το καλοκαίρι: Θα κάνεις πολύ καλά! Και το ίδιο θα κάνω κι εγώ για τον Ιούλιο. Transition period!
Για την απόφαση να σταματήσεις ΜΑΖΙ με τον Τζώνυ, τα είπα ήδη: respect!
Είναι σίγουρο, τζέβε, πως η σπάρτη θα είναι κάτι που θα περιμένουμε και οι δύο με ανυπομονησία. Ενδιάμεσα μπορούμε να χαμηλώσουμε την ένταση, αλλά σίγουρα δε θα αφήσουμε για μεγάλο διάστημα το κάρβουνο στην άκρη. Ο οκτώβριος έχει μέσα σπαρτακιάδα, μία χρονομετρημένη ανάβαση στο κατσιμίδι και τη χαλκίδα. Θα προσπαθήσω να είμαι εκεί και σου προτείνω το ίδιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ:
ΑπάντησηΔιαγραφή- στα παιδιά της Θήβας που έκανα το καλύτερο ... και πολύ παραπάνω.... Μακάρι όλα τα Brevets να ήταν όπως το Σαββατιάτικο. Μπράβο σε όλους σας.
- στον Φράνκι που με φόρτωσε στο ΙΧ και με πήγε και με έφερε Αθήνα-Θήβα-Αθήνα. (εγώ αν έπεφτα και χτυπούσα όπως ο Φράνκι, θα εγκατέλειπα....)
- στους ΜΠΛΕ-δες που φτιάξαμε ωραίο γκρουπάκι, και γράψαμε αρκετά χλμ μαζί.
- στον Παναγιώτη, που έβαζε και καμιά φωνή (...της λογικής...) και παραμείναμε γκρουπάκι όσο έπρεπε.
- στον Περικλή, που με συνόδεψε στα τελευταία 40 χλμ (μάλλον βαρετά, επίπεδα και με κόντρα αέρα χλμ) και που επέμενε να φάμε ωραία γουρουνοπούλα μετά.
Πάμε και στα ‘της διαδρομής’:
- το ξεκίνημα με "προβλημάτισε". Ο ρυθμός ήταν ένα τσικ πιο γρήγορος από ότι θα ήθελα. Το γκρουπ σφικτό, με άγνωστα άτομα, σε άγνωστη διαδρομή (τερραίν)....
- με μαύρη καρδιά είδα πολλά ερειπωμένα εργοστάσια, πολύ σκουριά, πολύ εγκατάλειψη,.... η αποβιομηχάνιση σε όλο της το μεγαλείο.... Ο νομός μάλλον δεν περνάει και τα καλύτερά του.....
- η Αγία Άννα ήταν αυτή που ήταν. Με νερό στο κεφάλι, με γουλιές "κάτουρο", χωρίς ίχνος σκιάς, με ανύπαρκτο αεράκι, με τόση ζέστη που έβλεπα πεταλούδες και άλλα ζωύφια να πέφτουν ανάσκελα στο δρόμο....με φίδια πατημένα και με μυρμήγκια που με περνούσαν σαν σταματημένο.. Την ανέβηκα μονοκοπανιά, με δυνατή μουσική στα αυτιά και με το ρυθμό μου.
- το τελευταίο χλμ, μέσα στην πόλη της Θήβας, θα μπορούσε και να λείπει. Ήταν μάλλον επικίνδυνο και περιττό....
Μπράβο σε όλα τα παιδιά!!! είμαι πολύ περήφανος για εσάς! Φραγκίσκο σου εύχομαι περαστικά. Σε τι χρόνο περίπου τερμάτισαν οι Μπλέδες ? Τα λέμε την Τετάρτη (εκτός και αν είστε ακόμη κομμάτια...):)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο στα παιδιά !
ΑπάντησηΔιαγραφή