Ο καιρός θα είναι γιά φίλημα. Τα λέμε την Τετάρτη, ελπίζω να έχουμε απαρτία (πλην Περικλή : αγόρι μου περαστικά και σύντομα μαζί μας), γιατί τέτοιες καιρικές συνθήκες δεν βρίσκεις εύκολα τον Ιανουάριο. Εάν μάλιστα αυτό το 19:00 γινόταν 18:30 θα βλέπαμε και την Καταφυγή.
@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: Έχεις δίκιο, αλλά αν γινόταν 18:30, δε θα είχες τη χαρά να έχεις το "βράχο" frankie να σου κόβει αέρα με τον όγκο του ;-). Βλέπεις η άτιμη η κενωνία μας έριξε στον ιδιωτικό τομέα και το να φύγεις πριν τις 18:00 από το γραφείο είναι πολυτέλεια που σπάνια έχουμε τη χαρά να απολαμβάνουμε...
Ο καιρός είναι όντως (και ελπίζω να παραμείνει!) για φίλημα!
Εξαιρετική προπόνηση! Με υπέροχο καιρό και με ολόγιομο φεγγάρι, πήγαμε μέχρι την Ανάβυσσο σβέλτα και πειθαρχημένα. Εκεί περιμέναμε την παρέα της ΠΕΠΑ και γυρίσαμε όλοι μαζί. Λευτέρης (Παπουτσάς) και Βαγγέλης (Τασιόπουλος) μας τράβηξαν δυνατά και η επιστροφή ήταν "αεροπορία"! Ευχαριστούμε!
Και επιτέλους οι παλιοί (Αβδέλαρος, Παπουτσάς, Πλέγας) και ο νεώτερος Τασιόπουλος (μαζί με τον Αλέκο στην αρχή), παρέδωσαν δωρεάν πρακτικά μαθήματα αυτού που επιμένω μονίμως. Ποιός πρέπει να είναι ο ρυθμός γιά να κινηθούμε γρήγορα (έως πολύ γρήγορα) και ξεκούραστα. Γυρίσαμε από Ανάβυσσο με 32 χλμ/ώρα μέχρι το Νέο Φάληρο. Και μην νομίσετε ότι ήταν ο αέρας ακόμη και τελείως αντίθετος να ήταν έτσι θα πηγαίναμε.
Οι λήπτες του χθεσινού μαθήματος, παρακαλώ να γράψουν τις εντυπώσεις τους. Και τι κατάλαβαν από τα χθεσινά.
Κοίτα να δεις Παναγιώτη. Έλειπαν Περικλής Α, ΠΕρικλής Β και μάλλον και ο Cosmo/Δημήτρης. Ήσουν εσύ, ήταν και ο Πλέγας... ... οπότε δεν περίμενα να διαβάσω κάτι λιγότερο.
Στην επόμενη - που μάλλον θα μπορέσω να έρθω - σε περιμένω με μαστίγιο... (όπου δεν πίπτει λόγος...)
Όπως πρόσεξε και ο Αλέκος (μου το είπε εκείνη την ώρα) είχα "δαγκώσει" τη ρόδα του Λευτέρη και δεν την άφηνα! Όχι τόσο για να με τραβήξει (αυτό το κάνει καλύτερα ο Σπύρος ο Αβδέλαρος λόγω όγκου :-)), όσο για να βλέπω και να μαθαίνω! Ακολουθούσα το ρυθμό, τα πατήματα, μέχρι και την κίνηση / στάση σώματος!
Ο συνολικός ρυθμός ήταν ~32 km/h, αλλά το πιο σημαντικό ήταν ο τρόπος που εναλλασσόταν ο ρυθμός σε ανηφόρες, φλαταδούρες και κατηφόρες. Όχι μόνο δεν αφήναμε τα πόδια μας στην κατηφόρα (αυτό πλέον, νομίζω, εννοείται και το έχουμε μάθει - κι αν κάποιος το "ξεχνάει" του το θυμίζουμε αμέσως), αλλά και στις ανηφόρες πατάγαμε "όσο έπρεπε". Νομίζω ότι ο πιο σωστός ορισμός είναι ότι "κρατάγαμε τα Watt σταθερά". Έτσι δεν είχα(με) απότομα σκαμπανεβάσματα στους παλμούς μας και κατ' επέκταση μέναμε ξεκούραστοι και φρέσκοι. Προσωπικά "δούλευα" κυρίως στη Ζώνη 3 (~150 - 155) παλμούς (σε αντίθεση με το "πήγαινε" όπου όντως πιο ξεκούραστος και πηγαίνοντας πιο χαλαρά, ήμουν στους 120 - 130 παλμούς).
Το δίδαγμα είναι μεν γνωστό αλλά καλό είναι να το υπενθυμίζουμε:
Έχουμε πολλά να μάθουμε και πρέπει (μεταξύ άλλων) να βγαίνουμε με παλιούς και έμπειρους, να τους ακούμε και να τους αντιγράφουμε!
Να κάνω μιά αντίστοιχη με του Φραγκίσκου παρατήρηση, γιά να γίνει πιό κατανοητό τι εννοώ.
Στο 'πήγαινε' οι παλμοί ήταν ως εξής : 130 περίπου στα κατηφορικά και ευθέα διαστήματα και 155-165 στα μικρά ανηφοράκια της παραλιακής. Στό 'έλα' με τον καταπληκτικό ρυθμό είχα 140 - 145 παλμούς συνεχώς (το ιδανικό γιά χαλαρό τέμπο γιά εμένα), εκτός ίσως από κάποια σημεία χαλάρωσης. Στις μικρές ανηφόρες της επιστροφής το ίδιο. Αποτέλεσμα : σταθερός ρυθμός, καμμιά κούραση (δεν κουράζεσαι εκεί που αποδίδεις), κανένα σκαμπανέβασμα ή ξέσπασμα. Έφθασα σπίτι μου ξεκούραστος.
Επίσης θα παρατηρήσατε, ότι το γκρούπ δεν 'έσπασε' ποτέ. Ούτε ο καθένας να ανεβαίνει όπως θέλει την ανηφόρα, ούτε αλλαγές στον ρυθμό όταν άλλαζαν οι μπροστινοί, ούτε τίποτε. Ένα σταθερό τραίνο των 32 χλμ/ώρα. Κι ένα τελευταίο. Πέτρο αν και παλιός σε ηλικία, είμαι νέος στο ποδήλατο, μόλις 6 χρονών. Είχα όμως την ευτυχία να μάθω να ποδηλατώ σε γκρούπ με έμπειρους ανθρώπους -αυτούς που μας πήγαιναν την Τετάρτη και τα μαθήματά τους ήταν και είναι αξεπέραστα. Τα λέμε.........
αν δεν βρεχει....
ΑπάντησηΔιαγραφήθα τα πουμε απο κοντα την τεταρτη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καιρός θα είναι γιά φίλημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λέμε την Τετάρτη, ελπίζω να έχουμε απαρτία (πλην Περικλή : αγόρι μου περαστικά και σύντομα μαζί μας), γιατί τέτοιες καιρικές συνθήκες δεν βρίσκεις εύκολα τον Ιανουάριο.
Εάν μάλιστα αυτό το 19:00 γινόταν 18:30 θα βλέπαμε και την Καταφυγή.
@ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: Έχεις δίκιο, αλλά αν γινόταν 18:30, δε θα είχες τη χαρά να έχεις το "βράχο" frankie να σου κόβει αέρα με τον όγκο του ;-). Βλέπεις η άτιμη η κενωνία μας έριξε στον ιδιωτικό τομέα και το να φύγεις πριν τις 18:00 από το γραφείο είναι πολυτέλεια που σπάνια έχουμε τη χαρά να απολαμβάνουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καιρός είναι όντως (και ελπίζω να παραμείνει!) για φίλημα!
Frankie ούτε που να το συζητάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού σκέπτομαι να σας βάλω μπροστά μαζί με τον Αβδέλαρο γιά σταθερό τοίχο......
Φορέστε κάτι ζεστό και στις 19:00 να είστε στο Ble ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαυρος για σημερα,παω γιατρο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστω Παναγιωτη ελπίζω σύντομα κοντά σας πάνω στο ποδήλατο,εκτος ποδηλατου θα έρθω control στη νεμέα παρέα με hector.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική προπόνηση! Με υπέροχο καιρό και με ολόγιομο φεγγάρι, πήγαμε μέχρι την Ανάβυσσο σβέλτα και πειθαρχημένα. Εκεί περιμέναμε την παρέα της ΠΕΠΑ και γυρίσαμε όλοι μαζί. Λευτέρης (Παπουτσάς) και Βαγγέλης (Τασιόπουλος) μας τράβηξαν δυνατά και η επιστροφή ήταν "αεροπορία"! Ευχαριστούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι επιτέλους οι παλιοί (Αβδέλαρος, Παπουτσάς, Πλέγας) και ο νεώτερος Τασιόπουλος (μαζί με τον Αλέκο στην αρχή), παρέδωσαν δωρεάν πρακτικά μαθήματα αυτού που επιμένω μονίμως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιός πρέπει να είναι ο ρυθμός γιά να κινηθούμε γρήγορα (έως πολύ γρήγορα) και ξεκούραστα. Γυρίσαμε από Ανάβυσσο με 32 χλμ/ώρα μέχρι το Νέο Φάληρο. Και μην νομίσετε ότι ήταν ο αέρας ακόμη και τελείως αντίθετος να ήταν έτσι θα πηγαίναμε.
Οι λήπτες του χθεσινού μαθήματος, παρακαλώ να γράψουν τις εντυπώσεις τους. Και τι κατάλαβαν από τα χθεσινά.
Κοίτα να δεις Παναγιώτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλειπαν Περικλής Α, ΠΕρικλής Β και μάλλον και ο Cosmo/Δημήτρης.
Ήσουν εσύ, ήταν και ο Πλέγας...
... οπότε δεν περίμενα να διαβάσω κάτι λιγότερο.
Στην επόμενη - που μάλλον θα μπορέσω να έρθω - σε περιμένω με μαστίγιο... (όπου δεν πίπτει λόγος...)
OK, θα μπω σε λεπτομέρειες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως πρόσεξε και ο Αλέκος (μου το είπε εκείνη την ώρα) είχα "δαγκώσει" τη ρόδα του Λευτέρη και δεν την άφηνα! Όχι τόσο για να με τραβήξει (αυτό το κάνει καλύτερα ο Σπύρος ο Αβδέλαρος λόγω όγκου :-)), όσο για να βλέπω και να μαθαίνω! Ακολουθούσα το ρυθμό, τα πατήματα, μέχρι και την κίνηση / στάση σώματος!
Ο συνολικός ρυθμός ήταν ~32 km/h, αλλά το πιο σημαντικό ήταν ο τρόπος που εναλλασσόταν ο ρυθμός σε ανηφόρες, φλαταδούρες και κατηφόρες. Όχι μόνο δεν αφήναμε τα πόδια μας στην κατηφόρα (αυτό πλέον, νομίζω, εννοείται και το έχουμε μάθει - κι αν κάποιος το "ξεχνάει" του το θυμίζουμε αμέσως), αλλά και στις ανηφόρες πατάγαμε "όσο έπρεπε". Νομίζω ότι ο πιο σωστός ορισμός είναι ότι "κρατάγαμε τα Watt σταθερά". Έτσι δεν είχα(με) απότομα σκαμπανεβάσματα στους παλμούς μας και κατ' επέκταση μέναμε ξεκούραστοι και φρέσκοι. Προσωπικά "δούλευα" κυρίως στη Ζώνη 3 (~150 - 155) παλμούς (σε αντίθεση με το "πήγαινε" όπου όντως πιο ξεκούραστος και πηγαίνοντας πιο χαλαρά, ήμουν στους 120 - 130 παλμούς).
Το δίδαγμα είναι μεν γνωστό αλλά καλό είναι να το υπενθυμίζουμε:
Έχουμε πολλά να μάθουμε και πρέπει (μεταξύ άλλων) να βγαίνουμε με παλιούς και έμπειρους, να τους ακούμε και να τους αντιγράφουμε!
Ζωγράφισες πάλι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια Σαββατο τι προτεινετε ?????
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα κάνω μιά αντίστοιχη με του Φραγκίσκου παρατήρηση, γιά να γίνει πιό κατανοητό τι εννοώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο 'πήγαινε' οι παλμοί ήταν ως εξής : 130 περίπου στα κατηφορικά και ευθέα διαστήματα και 155-165 στα μικρά ανηφοράκια της παραλιακής.
Στό 'έλα' με τον καταπληκτικό ρυθμό είχα 140 - 145 παλμούς συνεχώς (το ιδανικό γιά χαλαρό τέμπο γιά εμένα), εκτός ίσως από κάποια σημεία χαλάρωσης. Στις μικρές ανηφόρες της επιστροφής το ίδιο.
Αποτέλεσμα : σταθερός ρυθμός, καμμιά κούραση (δεν κουράζεσαι εκεί που αποδίδεις), κανένα σκαμπανέβασμα ή ξέσπασμα. Έφθασα σπίτι μου ξεκούραστος.
Επίσης θα παρατηρήσατε, ότι το γκρούπ δεν 'έσπασε' ποτέ. Ούτε ο καθένας να ανεβαίνει όπως θέλει την ανηφόρα, ούτε αλλαγές στον ρυθμό όταν άλλαζαν οι μπροστινοί, ούτε τίποτε. Ένα σταθερό τραίνο των 32 χλμ/ώρα.
Κι ένα τελευταίο. Πέτρο αν και παλιός σε ηλικία, είμαι νέος στο ποδήλατο, μόλις 6 χρονών. Είχα όμως την ευτυχία να μάθω να ποδηλατώ σε γκρούπ με έμπειρους ανθρώπους -αυτούς που μας πήγαιναν την Τετάρτη και τα μαθήματά τους ήταν και είναι αξεπέραστα. Τα λέμε.........