Το λένε 300άρι άλλα είναι 325 χλμ. (δηλ. περίπου μια ώρα επιπλέον ποδήλατο αφότου κάνεις τα 300 χλμ...). Θα το δοκιμάσουμε όμως, αρκετοί από μας. Κάποιοι με εμπειρία από ίδιες ή και (πολύ) μεγαλύτερες αποστάσεις και κάποιοι "αρχάριοι" (όπως ο υπογράφων).
Η "χρυσή συνταγή" για τους αρχάριους, είναι (κατά τη γνώμη μου) "κάνε ό,τι κάνουν οι έμπειροι" (που ξέρεις ότι είναι της ίδιας λογικής, φιλοσοφίας, δυνατότητας). Αυτή τη συνταγή σκοπεύουμε να ακολουθήσουμε, και ελπίζουμε να πάνε όλα καλά...
Από εδώ, θα ανταλλάξουμε εμπειρίες...
Με τόσα νεουδια που θα μαζευτούμε δεν θα μας προλαβαίνουν τα ασθενοφόρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆσε που μας ρίχνουν με το μετάλλιο... Θα γράφει 300 αντί για 325 θα κάνω ένσταση!!
(άμα δεν με μαζέψει το ασθενοφόρο...)
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ:
ΑπάντησηΔιαγραφή1)Προτεινόμενη ώρα αναχώρησης.
2)Προτεινόμενος εξοπλισμός πάνω στο ποδήλατο.
3)Προτεινόμενος αριθμός και σημεία στάσεων για 'ανεφοδιασμό'.
4)Υπολογιζόμενη ώρα αφιξης χωρίς και με το ασθενοφόρο (χτυπάω ξύλο).
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:
1)Πάμε παρεούλα για τα 250χιλ. (περίπου) και ελεύθερο στο υπόλοιπο για να εκφραστούν και τα περισσότερο εκρηκτικά ταπεραμέντα!!
2)Φορέστε Ble φανέλα και όμορφο χαμόγελο, υπολογίζω φωτογραφική μηχανή στον εξοπλισμό μου.
3)Μη το παρακάνετε με τη μακαρονάδα, μετά το τρίτο πιάτο επέρχεται κορεσμός (τον αισθάνομαι ήδη)...
Σας θαυμάζω και σας καμαρώνω. Είμαι πολύ περήφανος για σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να περάσετε όμορφα και να φέρετε πολλές φοτό να δούμε.
Οι καλύτερες σκέψεις μου θα σας ακολουθούν.
Καλή διασκέδαση.
Θα πάμε και θα γυρίσουμε και ολα θα πάνε καλά..........
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλοι μου καλο σας δρομο,θα σας ακολουθησω για αλλη μια φορα με το μυαλο μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήσας καμαρωνω και εγω και σας ευχομαι καλη διασκεδαση.
περιμενω σχολιασμους για να κανω αλλο ενα μπρεβε ιγκογκητο...
325 χλμ...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή επιτυχία σε όσους τολμήσουν το πολύ δύσκολο εγχείρημα.
Μεγάλη προσοχή και όλοι όρθιοι και ασφαλείς στην επιστροφή
325 χλμ...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή επιτυχία σε όσους τολμήσουν το πολύ δύσκολο εγχείρημα.
Μεγάλη προσοχή και όλοι όρθιοι και ασφαλείς στην επιστροφή
Υπολογίζω 07.10 αναχώρηση (από το σχόλιο του Φραγκίσκου).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕάν υπάρχει αλλαγή παρακαλώ ενημερώστε.
Καλό βράδυ!
Έχουμε κανονίσει να είμαστε κάποια συγκεκριμένη ώρα στην εκκίνηση?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επιτυχία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναχωρούμε στις 7:00. Υπολογίστε 20 min για ετοιμασία και σφράγισμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήFlexible ρουχισμό γιατί θα έχει κρύο το πρωί, ζέστη το μεσημέρι, ξανά κρύο το βράδυ...
εχω μιλησει με τον jim σφραγισε τελευταιος στον αγιο στεφανο,χαθηκε δυο φορες απο 15 χλμ τη φορα πριν το υπατο,εφαγε μια σαβουρα,ευτυχως ολα καλα και συνεχιζει ο σκυλος τελευταιος,θα ειναι πραγματικος αθλος αν τερματισει...
ΑπάντησηΔιαγραφήκρατα γερα μητσαρα!
Τερματίσαμε όλοι. Γύρω στις 23:30 οι περισσότεροι. Πήγαμε με πολύ καλό ρυθμό και συνεχή συντήρηση δυνάμεων. Πολύ κούραση... Περισσότερα αύριο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καλή μέρα από το πρωί φαίνεται...Το ξυπνητήρι δεν χτύπησε ποτέ και πως να χτυπήσει δηλαδή αφού το είχα προγραμματίσει να χτυπήσει στις 5:10μμ, στις 6:28 ξυπνάω, κοιτάω το ρολόι και παθαίνω σοκ!!!Ετοιμάζομαι και φεύγω σε χρόνο ρεκόρ, σφραγίζω στην ουσία αφού έχει κλείσει το κοντρολ και 7:50 ξεκινάω χωρίς να έχω μελετήσει το road book καθώς ήμουν ήσυχος ότι θα ξεκίναγα με το group. Έκανα κάποιο λάθος πήγα και ήρθα κανά δύο φορές κάτω από την εθνική αλλά δεν πειράζει...στο 60 περίπου αφού ήμουν ψιλοχαμένος ψάχνω το Ύπατο και βλέπωντας το απέναντι, δεν βλέπω το κόψιμο της ασφάλτου και έρχεται η πρώτη τούμπα στην ενήλικη ποδηλατική μου καριέρα.Σηκώνομαι δεν έχω χτυπήσει καθόλου, έπεσα τουλάχιστον πολύ γλυκά, το καινούριο όμως campagnolo bib που φορούσα πρώτη φορά με κάτι τρύπες, η μανέτα και αυτή με ένα καλό γδάρσιμο...Προς στιγμή τσαντίζομαι και θέλω να τα παρατήσω αλλά λέω δεν πειράζει θα το παλέψω...μετά από 200μ να σου τα τσοπανόσκυλα, το ένα ειδικά με κηνύγαγε με 48χλμ/ώρα...Σφραγίζω στο Ύπατο και μου λένε τα παιδιά στο κοντρολ να πάρω τον παράδρομο από την μεριά τις εθνικής που ήμουν το οποίο μάλλον ήταν λάθος...Πλακώνομαι για να προλάβω τους τελευταίους που είχαν σφραγίσει όταν έγω έφτανα στο κοντρολ αλλά να μην βλέπω ψυχή.Παιρνάω την καφετέρια στο 90 και πέφτω σε αδιέξοδο, είχε τελειώσει ο παράδρομος άντε πάλι πίσω. Πηγαίνοντας στην Αλίαρτο αφού έχω διασχίσει κάτι χωράφια έξω από τη Θήβα με χτύπησε το γόνατο, αυτός ο τραυματισμος από την Νεμέα καιροφυλαχτούσε...Ο πόνος δυνάμωσε δεν μπορούσα να το λυγίσω,...Με αυτά και με αυτά φτάνω στον Ορχομενό έχοντας γράψει 136χλμ αντί για 115. Ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω παρόλου που οι τελευταίοι έχουν ξεκινήσει 40 λεπτά πριν αλλά το ξανασκέφτηκα.Έτσι λοιπον αποφασίζω να εγκαταλείψω σκεπτόμενος ότι θα ποδηλάτω μες τη νύχτα έξω από τη Θήβα μόνος μου και ότι πολύ δύσκολα θα τερματίσω και ότι αν τα καταφέρω,πάω για τερματισμπο 1-2 τη νύχτα. Ευχαρίστω πολύ το κύριο Γιάννη που ποδηλατίσαμε σχέδον μέχρι την Αλιάρτο που είχε το αυτοκίνητο και μετά με μετέφερε μέχρι τον Άγιο Στέφανο.Συνολικά 160χλμ... Έδωσα Ραντεβού για του χρόνου, έχω αφήσει ανοιχτούς λογαριασμους...Μητσάρα ευχαριστώ που με σκεφτόσουν και με έπαιρνες τηλέφωνα από όλα τα κοντρολ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο ρε παιδιά για το κατόρθωμα. Περιμένω διηγήσεις και φωτογραφίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μεταλλωρύχος σας
@Jim : πολύ σωστά έπραξες. Θα τα πούμε την επόμενη φορά μκε λιγότερες περιπέτειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστίες :
1. RockaRolla, γιά την επισκευή στο απίστευτο λάστιχο. Είχα σχεδόν αποφασίσει να τα παρατήσω.
2. Περικλής, που άντεξε -όσο άντεξε- τον ρυθμό τσούκου-τσούκου. Συγχωρείστε με. αλλά μέσα στο γκρούπ υπήρχαν 10 άτομα στο πρώτο τους 300άρι. Και ο τερματισμός είναι ο ύψιστος στόχος.
3. Σ' όλους τους Μπλέδες που είναι πλέον παραδειγματικό γκρούπ σε όλα τα επίπεδα.
4. Στον Παύλο που μ' όλο που μαε τράβηξε σε όλη την διαδρομή από Αλίαρτο μέχρι Καπανδρίτι, δέχθηκε να του βάλω γκέμια. Μπρεβετόσκυλο με όλη την σημασία της λέξεως.
Είχαμε ατυχίες, πτώση γιά τον Σπύρο ευτυχώς ανώδυνη -μετά έχασε και το Polar του-, δύο λάστιχα από τον έτερο -αν δεν κάνω λάθος- Σπύρο που ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΤΡΟΜΠΑ (!!!! σε κάνω τώρα ρόμπα γιά να είσαι πλήρης την επόμενη φορά), ένα ιστορικής σημασίας λάστιχο γιά μένα (συμπληρωμένα 7.000 χλμ και μονοφόρι από το PBP και μάλιστα πίσω. Πέτρο ξέχασα να σου πώ ότι το μπροστινό Pro Race 3 έχει κάνει περισσότερα χλμ και είναι σε χειρότερη κατάσταση) αλλά τέλος καλό όλα καλά.
Με τον Αβδέλαρο συμφωνήσαμε ότι κάναμε το μπρεβέ αυτό μόνο με την πείρα. Χωρίς σχεδόν καθόλου ποδήλατο μετά το PBP, η φυσική ποδηλατική μας κατάσταση είναι στο ναδίρ.
Τα ξαναλέμε.
Οι οδηγίες του ρόουντ μπουκ (στα ελληνικά) ήταν προσεκτικά δουλεμένες και κατατοπιστικές. Βοήθησε για να αισθανόμαστε σίγουροι ότι κινούμαστε σωστά. Μόνο στο 261 κοντοσταθήκαμε για αρκετή ώρα, αλλά με λίγη σωστή κρίση και πάλι ο προβληματισμός ξεπεράστηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαδρομή, διασκεδαστική στο "πήγαινε" και το συναίσθημα του "άντε να έρθει λίγη κατηφόρα να τελειώνουμε με τον παράδρομο" στην επιστροφή επικρατούσε.
Ευχαριστώ όλους της διοργάνωσης, που το έκαναν αληθινό και βοήθησαν και αυτοί να τερματίσω το τρίτο μου τριακοσάρι.
Ευχαριστώ το μάνο και το σούλη, που το ξεκινήσαμε μαζί, μείναμε μαζί για τριακόσια χλμ. και το ολοκληρώσαμε σχεδόν όλοι μαζί (να μην ξεχνάω ότι μιλάω για το γνωστό μάνο - πόσο να μείνει με τα γκέμια; -), με την απαραίτητη σοβαρότητα και ανεβασμένη ποδηλατική κουλτούρα που μας διακρίνει, όπως και τα άλλα παιδιά, γνώριμα από τη γειτονιά μας και από άλλα μπρεβέ, που συμπορευτήκαμε κατά τη διάρκεια και με έκαναν να αισθάνομαι καλά, ακόμα και στα τελευταία βασανιστικά χιλιόμετρα.
Το χάλι που παρουσιάζω τον τελευταίο όταν παύει να είναι ισιάδα στάθηκε και εχτές άξιο αναφοράς.
Μας πήρε κάπου δεκατρεισίμιση ώρες.
Το πρώτο μου τριακοσαρι ολοκληρώθηκε με απόλυτη επιτυχία και ικανοποίηση! Ευχαριστώ ολη την παρέα γιατί όπως αποδεικνύει και η περιπέτεια του Jim τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα από όλες τις απόψεις. Πολύ ωραία και τα τελευταία 20 χιλιόμετρα που πατήσαμε λίγο με Βαγγέλη και Γιώργο αλλά κάποιος έλειπε! MAC ποιος λες να ήταν...;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάει και το 300αρι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη μέρα,υπέροχη ble παρέα!!
Ευχαριστώ σε όλους!!
Ραντεβού στον Πύργο!!!
Μπράβο σε όλα τα παιδιά. Κρίμα για τον jim. Δεν πειράζει ρε φίλε. έκανες πολύ καλά που σταμάτησες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να μην ξαναλείψω από την παρέα για κανένα λόγο. θα τα πούμε σύντομα....
Τελικά 200άρι με 300άρι,...καμία σχέση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε εκπαιδεύσει τους οργανισμούς μας (οι περισσότεροι),να δουλεύουμε 8-10 ώρες την ημέρα (δηλαδή όσο κρατάει ένα 200άρι) και όχι όλη τη μέρα...
Γενικά πολύ καλή εμπειρία με στιγμές απολαυστικές που δεν ξέρω αν θα ήταν τόσες πολλές αν δεν υπήρχε αυτή η παρέα.
Μητσάρα αν ήμουν στη θέση σου θα έκανα σίγουρα λιγότερα.Είναι σαν να τερμάτισες!
Χάρηκα με την προσθήκη στο γκρουπ μας τόσων ποδηλατών, με την ασφάλεια που μου παρείχε η εμπειρία πολλών, με την αντίδραση να σταματήσουμε τόσα ποδήλατα στο σκασμένο λάστιχο του Παναγιώτη,με τη παρατεταμένη θέα του χιονισμένου Παρνασσού, με την πιο νόστιμη σκέτη μακαρονάδα ever και τη στιγμή που αντίκρισα το σημείο τερματισμού (το 300άρι γιατί το κάναν 325άρι;).
Τώρα φτιάχνω τις φωτογραφίες τις οποίες ''πειράζω΄΄ πολύ γιατί τα αρχεία από μία τέτοια μηχανή σε τόσο δύσκολες φωτογραφικές συνθήκες είναι ανεπαρκή.
Τα λέμε...
μπραβο ρε παιδια σας θαυμαζω για τις ψυχικες δυναμεις που δειξατε ολοι σας,εισαστε πολυ δυνατη παρεα οποτε δεν υπηρχε περιπτωση να μην τερματισετε,αν συνυπολογισουμε οτι ειχατε και την εμπειρια διεθνων ραντονερ(Παναγιωτη-Περικλη-Σπυρου)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος εμεινε?
ακουει dimjaf?
αντε αγορι μου ακομα ξεκουραζεσαι?
... καμία σχέση..... μιλάω για το 325αρι σε σύγκριση με οποιοδήποτε 200αρι....
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως έγραψαν και πριν, έχουμε μάθει να ποδηλατούμε κάπου 10 άντε 12 ώρες... αλλά αυτό ήταν πολύ - Παρα Πολύ - ΜΑ ΠΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥΥΥΥ....
Ρε σεις έπεσα στο κρεβάτι και τα πόδια μου συνέχιζαν να κάνουν πετάλι....
Ξύπνησα την επόμενη μέρα και εκεί.. τα ίδια .... πάλι πετάλι έκανα....
Ευχαριστώ όλη την παρέα. Αν έμενα μόνος μου, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΑ ΟΥΤΕ ΓΙΑ 1 ΧΛΜ.
Παναγιώτη, ΕΥΤΥΧΩΣ που κρατούσες τα γκέμια. Ήταν ώρες που ένιωθα ότι ήθελα να φύγω λίγο, να πατήσω λίγο, να δώσω λίγο, ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΑΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΠΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ.
Ούτε ένα δευτερόλεπτο ΔΕΝ ένιωσα ανασφάλεια ή αβεβαιότητα. Μέσα στην παρέα ΗΜΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΟΣ. 110%.
Ούτε νταλίκες, ούτε λακούβες, ούτε κρύο, ούτε νύχτα και μαύρα σκοτάδια, ούτε σκυλιά.... Όλα απλά με (μας) ταλαιπώρησαν, αλλά μέχρι εκεί....
Ένα τελευταίο, νομίζω ότι κάποιος πρέπει να φορτωθεί ένα ελαστικό. Κουβαλάμε τόσες σαμπρέλες, τόσες τρόμπες και λοιπα τσιμπράγκαλα. Ένα λάστιχο όμως δεν σκέφτηκε κανείς να κουβαλήσει....!!! [που 'σαι ρε Χρήστο/Jakis....]
Όλοι πιά γνωρίζετε, από πρώτο χέρι και όχι από διηγήσεις, ότι οι μεγάλες αποστάσεις είναι καθαρά εγκεφαλικό παιχνίδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο κι αν έχει να κάνει και με την φυσική κατάσταση του καθενός, τον βασικό - κυρίαρχο - ρυθμιστικό ρόλο τον παίζει το μυαλό. Αυτό θα αποφασίσει τελικά.......
Σκεφτείτε λοιπόν τι κράτησε το μυαλό σας μακρυά από κακές σκέψεις. Η παρέα !!!!!, όπως επισήμανε εμφατικά ο Πέτρος.
ο.ε.δ. (όπερ έδει δείξαι, γι' αυτούς που ξέχασαν τα σχολικά).
Ακριβώς όπως τα είπαν οι προλαλήσαντες! Εγκεφαλικό παιχνίδι... Είχα πει από την αρχή (και το ακολούθησα για 321 από τα 325 χλμ) ότι θα κάνω ό,τι κάνει ο pkokk. Ότι ΔΕΝ θα κάνω ούτε τον έξυπνο ούτε τον έμπειρο. Έφυγα από τη ρόδα του Παναγιώτη μόνο όταν εκείνος μου έδωσε εντολή, στα μισά της ανηφόρας του Αγ. Στεφάνου, 4 χλμ. πριν το τέρμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπότε οι πρώτες ευχαριστίες πάνε σε αυτόν! Ευχαριστώ Παναγιώτη!
Στη συνέχεια, οι θερμές ευχαριστίες πάνε σε όλη την Ble παρέα, αλλά και σε όλους όσους έμειναν μαζί μας λιγότερο ή περισσότερο... Είναι πολλά μικρά (αλλά σημαντικά) που πρέπει να θυμηθώ... Από το μαγνήσιο του Περικλή, μέχρι τα ανέκδοτα του Γεράσιμου και από το υπέροχο "τράβηγμα" του Παύλου μέχρι... Σας ευχαριστώ όλους παίδες!
Περάσαμε ΚΑΛΑ, αποκτήσαμε ακόμα περισσότερη εμπειρία και πάμε γι' άλλα (όχι απαραίτητα μεγαλύτερα ε; χαχαχα).
Ευχαριστίες και στη ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ. Παιδιά που κάθισαν ΩΡΕΣ στα control για να κάνουμε εμείς την τρέλα μας!
Όταν βρω χρόνο, θα γράψω περισσότερα στο blog μου!
Τα 300(25)χλμ κατακτήθηκαν επιτυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήρα την απόφαση να κάνω τη διαδρομή παρά τις έντονες ενοχλήσεις που είχα στο αριστερό γόνατο τον τελευταίο καιρό, από τις οποίες ήμουν στο "τσακ" να τα παρατήσω ακόμα και στο 200άρι. Δεν άκουσα ούτε γιατρό, ούτε γυναίκα, ούτε τους εμπειρότερους, ούτε την λογική. Μαλακία μου? Ίσως... Αλλά οι περισσότεροι από σας θα με καταλάβουν... Σίγουρα θα έχουν βρεθεί σε παρόμοια θέση.
Ο ρυθμός ήταν γλυκός, και τα "τσιμπήματα" (στο γόνατο) που έκαναν την εμφάνισή τους πολύ νωρίς εξαναγκάστηκαν σε φυγή από το σωστό στροφάρισμα και την ήπια κατανομή δύναμης στα πηδάλια. Αυτό επαναλήφθηκε 2-3 φορές μέχρι τον τερματισμό.
Η δυσκολία δεν άργησε να έρθει βέβαια. Με την αναχώρηση από Ύπατο, χάνω το 34άρι και μου μένει μόνο το 50. Το ντεραγιέ αρνείται πεισματικά να κατεβάσει και αντ' αυτού μου πετάει την αλυσίδα 2 φορές από την εξωτερική πλευρά του δίσκου. Σταμάτημα για επανατοποθέτηση και σπριντάκι για ν' ανάψουν τα αίματα και να ξαναπιάσω το γκρούπ. Σ' όλη τη διαδρομή μέχρι το 2ο κοντρόλ σκέφτομαι πως θ' ανέβω την ανηφόρα της Αταλάντης μόνο με δίσκο και χαλασμένο αριστερό γόνατο. ΕΥΤΥΧΩΣ, στο 2ο κοντρόλ ένας κοντρολιέρης (? σόρρυ αλλά δεν ξέρω όνομα) και ο Γιάννης (ο δικός μας ο αψηλός), μου έδωσαν λύση.
ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ.
Η ανηφόρα της Αταλάντης βγήκε γλυκά κι εύκολα παρά τους 25C, όπως και η κατηφόρα που ακολουθούσε.
Χαζολόγημα στην Αταλάντη, extra κρεμούλα (Penaten για μωρά) στα μαλακά μόρια μας, καφέ, φαί και βούρ για επιστροφή. Η ήδη καλή ψυχολογία (που οφείλεται σε γκρουπ και παρέα) γίνεται ακόμα καλύτερη γιατί αν και 160 χλμ μακριά, είμαστε ήδη στον δρόμο της επιστροφής.
Επικίνδυνο κλατάρισμα (μπροστινό παρακαλώ, και μάλιστα το 2ο του για την ημέρα) για τον φίλο Σταύρο (aka karas) στην κατηφόρα με τα όσα (πολλά) πηγαίναμε εκείνη τη στιγμή. Ευτυχώς παρέμεινε απλά κλατάρισμα και δεν εξελίχθηκε σε πτώση.
Στη Χαιρώνεια είχαμε άλλο ένα φουίτ, αυτό του Παναγιώτη,το οποίο μας έφαγε πάνω από 20 min επιδιόρθωσης. Ο Παναγιώτης έδειχνε απογοητευμένος και με χαλασμένη τη διάθεση, αλλά ο Πάυλος και ο Rockarolla επιλείφθηκαν της καταστάσεως.
Έτσι τα απρόοπτα τελείωσαν και ο τερματισμός ερχόταν όλο και κοντύτερα.
Το σκοτάδι του παραδρόμου ήταν παχύ, αλλά η ησυχία και η ηρεμία σου επέτρεπαν να αφουγκραστείς τις πεταλιές των υπολοίπων όπως και τις ανάσες τους.
Οι μαλακιοσυζητήσεις τύπου "Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια" έδιναν κι έπαιρναν και το χαμόγελο ΔΕΝ έλειπε από τα χείλη κανενός.
Για ένα μεγάλο κομμάτι της επιστροφής ήμουν μπροστά μαζί με τον Παύλο και οδηγούσαμε το γκρουπάκι. Ο Παναγιώτης από πίσω του "φώναζε" που και που να χαλαρώσει, μιας και τα πόδια του Παυλάρα ήταν έτοιμα να πάρουν δρόμο. Ακριβώς γι αυτόν τον λόγο όταν επρόκειτο για μονό στοίχο, όπως το κομμάτι με τα έργα, μπήκα εγώ μπροστά που θέλοντας και μη είμαι λίγο πιο εγκρατής, έχοντας από πίσω μου τον Πάυλο με το τουμπανο-φώς του.
Για να μην τα πολυλογώ, ο τερματισμός ήρθε μετά από 16h19' με κούραση μεν, χαρά δε.
Προσωπικά το φχαριστήθηκα περισσότερο από τη Νεμέα μιας και έλειπαν οι πόνοι, ο ρυθμός ήταν λογικότερος. Χωρίς να θέλω να φανώ υπερβολικός, θα πω ότι για μένα ήταν κι ευκολότερο.
Αν και πολλοί γκρίνιαξαν (μεταξύ αυτών κι εγώ) για τα 25 επιπλέον km, τελικά αποδεικνύεται ότι ήταν μία καλή ευκαιρία να έχουμε σημείο αναφοράς για τα 400.
...Ρε λές????
Συνεχίζω μιας και το προηγούμενο ποστ ΔΕΝ χώρεσε όλα όσα ήθελα να γράψω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια κι Eυχαριστήρια στους:
Οργάνωση, Κοντρολιέρηδες, "Συγγραφή" RoadBook.
Παρεούλα των Bleδων και λοιπούς συγγενείς.
Σε όλους που πάντα με ρωτούν "Πως πάει το πόδι"
Να και η διαδρομή έτσι όπως την είδε το Garmin μου. (Η μπαταρία τελείωσε στο 305km, από κει και πέρα σχεδίασα manually την διαδρομή)
http://ridewithgps.com/routes/978740
Κρίμα για τον Μητσάρα που άργησε και χάθηκε.ΣΙΓΟΥΡΑ θα το είχε βγάλει.
Επίσης Χρήστο να ξέρεις ότι ένας οδοντίατρος είναι πάντα χρήσιμος. Ο Παύλος για παράδειγμα είχε το δόντι του. ΣΕ περιμένουμε στο επόμενο ρε τρελέ μου!
ΜΕΧΡΙ να ετοιμάσουν οι Φράνκι και Πέτρος τις υπόλοιπες φωτό, πάρτε τη μία και μοναδική που τράβηξα από το Κατρουλο-Μπρεβέ!
http://imageshack.us/photo/my-images/138/img20120303122904.jpg/
Περιμένω να μου στείλετε φωτογραφίες από το brevet για να τις αναρτήσω στο blog (ή στο site - θα δούμε). Ειδικά αυτές του pit, τις περιμένω με ανυπομονησία ;-).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή αύριο και μεθαύριο θα είμαι εκτός Ελλάδος, σε επαγγελματικό ταξίδι, μην ανησυχήσετε αν δείτε καθυστερήσεις στην ενημέρωση του blog...
Για την Τετάρτη, θα ισχύσει προφανώς κανονικά το ραντεβού, καιρού επιτρέποντος (δυστυχώς θα απουσιάζω, αφού επιστρέφω γύρω στα μεσάνυχτα της Τετάρτης).
@DimZaf Υπάρχει "άγραφος νόμος" στα media που καλύπτουν ποδηλατικούς αγώνες, να μην δείχνουν τα "calls of nature" (ναι, και οι pro το ίδιο κάνουν - είδες που τελικά έχουμε και κάτι κοινό με τους pro;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, αυτόν τον "άγραφο νόμο" μόλις τον παραβίασες :-)
Ήταν άγραφος Φράνκι, γι'αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒασικά τις χιονισμένες βουνοκορφές, (landscape), τράβαγα...
βγάζω καπέλο σε όλους σας!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά για τον Μητσάρα (Jim) βγάζω και την περούκα κι ας μην έκανε 300!!!
Μητσάρα (DimZaf) είναι βέβαιο και εξακριβωμένο, ότι ο καλύτερος γιατρός μετά το 200αρη είναι ένα 300αρη!!!! για 'σένα θα βγάλω και τις τρίχες απ' το στήθος!!!
Μπράβο ξανά σε όλους τα λέμε....
http://imageshack.us/photo/my-images/138/img20120303122904.jpg/
ΑπάντησηΔιαγραφήDimZaf μην ψαρώνεις, δώστους όλους....., άλλωατε εγώ μόλις έχω καβαλήσει.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια σε όσους συμμετείχαν στο brevet τερματίσαντες ή όχι (ειδικά για τους δεύτερους πρέπει να θυμούνται "ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό".
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε σύντομα να συμποδηλατίσουμε, γιατί από τη Νεμέα έχω βγεί μόνο μια φορά για ποδήλατο μόνος και πρέπει να ομολογήσω ότι μου έχει λήψει η παρέα.
Συγχαρητήρια και από εμένα σε όλους όσους έκαναν την προσπάθεια τους επιτυχημένη ή μη (σημασία έχει η πρόθεση). Το πρώτο μου 300άρι έλαβε τέλος. Είχα αποφασίσει ότι αυτό το brevet θα το πάω στα όρια μου και ο μόνος τρόπος για να το πετύχεις αυτό είναι να έχεις ένα λαγό να σε τραβάει. Εν ελλείψει λαγού αποφασίσαμε εγώ και ο συνοδοιπόρος Cosmo να ακολουθήσουμε το Μάνο... Τρομάρα μας!!!!! Στην Αταλάντη φτάσαμε σε χρόνο dt... Στις 1300 παρακαλώ σφραγίσαμε! Πραγματικά ο ρυθμός ήταν ξέφρενος!! Στις τεράστιες ισιάδες ο ρυθμός ήταν κολλημένος στα 33,3χλμ/ώρα! Στα 2 πρώτα κοντρόλ δεν θυμάμαι καν αν σταματήσαμε ή αν σφραγίσαμε εν κινήσει! Μικρό διάλειμμα λοιπόν στην Αταλάντη, ανεφοδιασμός και βουρ για την επιστροφή. Σφραγίζουμε στα πεταχτά στην μέση του δρόμου αφού το τρίτο control κατευθυνόταν προς εμάς και εμείς προς αυτό και συνεχίζουμε με φρενήρης ρυθμούς. Στο φαστφουντάδικο του τρίτου control (ίδιο με το δεύτερο) είχαμε αποφασίσει να σταματήσουμε για αλμυρό σνακ και συγκεκριμένα σουβλάκι μετά από παρατεταμένη λιγούρα του Μάνου... Σουβλατζίδικο δεν υπήρχε διαθέσιμο και έτσι μετά από 5λεπτη σύσκεψη αποφασίζουμε να σταματήσουμε στην Αλίαρτο. Πράγματι σταματάμε Αλίαρτο χωρίς όμως να καταφέρουμε να βρούμε αυτό το πολυπόθητο σουβλατζίδικο. Έτσι την βγάζουμε με ενισχυμένο σάντουιτς (φάγαμε πάνω από 40 λεπτά εκεί..Η μάστορας έσπασε ρεκόρ παραγωγικότητας αφού έτρεχε με 1 σάντουιτς/15 λεπτά). Συνεχίζουμε για Ύπατο... Τα πρώτα 200χλμ πραγματικά έφυγαν πολύ εύκολα... Μετά τα 200 όμως τα πράγματα άρχιζαν και δυσκόλευαν... Αφόρητος πόνος στον αυχένα και τον αριστερό ώμο όπως επίσης και στα οπίσθια... 25χλμ πριν το τέλος είπαμε αντίο στο Μάνο... και ο τερματισμός ήρθε σε 13 30 για εμένα και τον Cosmo.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα να ευχαριστήσω το Μάνο:
Για το γέλιο που μου πρόσφερε απλόχερα με τα πειράγματα του στον
Cosmo. Για την υπομονή του (έκοψε ρυθμό πάρα πολλές φορές για να μας περιμένει. Για την αμέριστη βοήθεια του (μας τράβηξε για δεκάδες χιλιόμετρα)
Τον Cosmo:
Για το γέλιο που μου πρόσφερε απλόχερα απαντώντας στα πειράγματα του Μάνου. Για την άριστη πλοήγηση (ο άνθρωπος είναι ζωντανό GPS. Χωρίς αυτόν θα είχαμε χαθεί σίγουρα). Για την συντροφιά σε όλη την διαδρομή.
Στην ΠΕΠΑ για την άριστη οργάνωση. Στους εθελοντές για την βοήθεια τους. Μια συγνώμη στα υπόλοιπα παιδιά του club που λιποτακτήσαμε...
ΥΓ1 Γύρω στο 260 έβγαλα και τραγουδάκι που πάει κάπως έτσι..
ανάθεμα την ώρα, κατάρα την στιγμή που συνάντησα τον Φράνκι στην παραλιακή... :)
Μπραβο σ ολους τερματισαντες και μη .Καποιους δεν σας γνωριζω παρολα αυτα ευχαριστω για την προσκληση@DIM
ΑπάντησηΔιαγραφή@Rocka rolla δυστηχως εχω μεινει πισω και δυσκολα θα με δειτε σε καποιο μπρεβε
Δεν ξέρω αν προλάβαμε να πούμε αρκετά πράγματα για το μπρεβέ που πέρασε στην ιστορία, αλλά νομίζω ότι πρέπει να αρχίσουμε να κουνάμε τη ζωηρή ουρά μας για την επόμενη εμφάνισή μας ανάμεσα στα θηρία. Και αυτή τη φορά μιλάω για αγωνιστική εμφάνιση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τουλάχιστο δύο-τρεις συγκεκριμένοι μαχητές που θέλω να δω να ετοιμάζονται, αλλά θα είναι καλύτερο να μην είναι μόνο αυτοί.
Ωραία βόλτα με καλό ρυθμό! Απο τις καλές βραδινές ...
ΑπάντησηΔιαγραφή